۱۳۸۸ آبان ۹, شنبه
په:امیت ساهگ
"توانا بود هر که دانا بود"
گرفتاریهای زندگی روزمره مجال اندیشه و توان نوشتار و گفتار را ربوده ؛ و از سوئی فقر و فاقه و دود و اعتیاد و خشونت هم مهر و غنا و فرهنگ را به گوشه ی بینوایان کشانده است. در این راستا، فقط گذر زمان و کورسوی امید به آینده است که ندا میدهد که "سایه امید"ی در این بیابان سوزان مرهم زخم "سوهته دلان" و تشنگان کاروان علم و دانش است.
در این آشفته بازاری که هر روز خبرهای تکراری ملال انگیز به گوش میرسد، خبری خوش نیز یافتم و آن ایجاد صندوقی به نام "امیت ساهگ" که توسط جمعی از دانشگاهیان عزیز بلوچ در جهت یاری به دانشجویان بلوچ شکل گرفته است. برای دست اندرکاران "امیت ساهگ" و دانشجویان و دانش آموختگان و دوستداران فرهنگ و ادب بلوچی آرزوی موفقیت روزافزون می نمایم.
=
چند خط شکسته ای نیز تقدیم عزیزان "امیت ساهگ" می کنم که یقین دارم که آنچه از دل برآید، بر دل نشیند:
دل ۓ پاھــــــار
شستونی بلوچ – 31 اکتوبر 2009 (9 آبان 1388)
دئیـــــــــــــر انت کہ بھـــــــــــار گـــــار انت
لـــــــــــوار ســـــــؤچ و زمیــــــــن وار انت
قلــــــم پروشتـــــــــــــہ و کتاب ســـــــوھتگ
خنجـــــــــــــر و کمان و تـــــــــــیر گوار انت
حاکم ۓ عقـــــــل و محکوم ۓ سما بال کت
جنــــــگ و چــــــــــــــؤپ و دار و آوار انت
نئیــــک و بد، تر و خشکا آس ماں گپتــــــگ
ھؤش چہ ســـــــــرا رپتہ و راج بے سار انت
[بلۓ شاعر گوشتگ کہ
"در نومیدی بسی امید است ۔۔۔ پایان شب سیہ سپید است"]
زانت ۓ کـــــــــاروان دئیم پـــہ منزلا رہ کپت
مھـــــــر و امئیـــــــــــــــــت ۓ اے جار انت
شستـــــــون ۓ دلا "امیت ساھگ" ے یھتگ
بے علــــــم و زانتا مۓ زند، بے کـــــــار انت!
بلوچی نام و نشان
http://balochinames.blogspot.com
